Των καιρων ο αποηχος..

Χριστούγεννα 2008...Στο τέλος της χρονιάς που σημαδεύτηκε από το ξέσπασμα του σύγχρονου οικονομικού ''κραχ'' ,ενός γεγονότος με παγκόσμιες, όπως είναι φυσικό στην οικουμενική πλέον κοινωνία μας, διαστάσεις αλλά και από τις πρωτοφανείς, από απόψεως κλίμακας κυρίως και όχι αυτού καθεαυτού του συμβάντος, αναταραχές στην χώρα μας, το ζαλισμένο μου μυαλό, όσο από αυτό δεν έχω ''ξεπουλήσει'', προσπαθεί να αναληφθεί τι στο δαίμονα έγινε και από τη μια στιγμή στην άλλη όλοι ετοιμάζονται την D-Day της ανθρώπινης εποχής. Οκ, χαλαρώστε λίγο μπάσταρδοι.

Όλοι εσείς που διερωτάστε και αποφαίνεστε για τα γεγονότα της τρέχουσας γαλαξιακής σεζόν, όλοι εσείς που ρωτάτε πώς και γιατί και απαντάτε οι ίδιοι ή τα τσιράκια σας. Όλοι εσείς σε τηλεοράσεις, ραδιόφωνα, blogs και εφημερίδες, όλοι εσείς οι ''μορφωμένοι'' και ''έξυπνοι'' ξεχνάτε την βασική αρχή των ''αιτιών και των αιτιατών'', κοινώς ''όπως έστρωσες θα κοιμηθείς''. Απόηχος είναι όλα τούτα, απόηχος και συνέπειες πράξεων δικών μας και των προηγούμενων. Και είναι τόσο δυναμική η (αν)ισορροπία στη σχέση των στρωμάτων που ακόμα και πρόσφατες ενέργειες μας σύντομα θα εμφανίσουν το αποτέλεσμα τους. ‘Ο τι κάνουμε έχει άμεσο αντίκτυπο…'' Συμβαίνει τώρα..''

Έτσι λοιπόν δεν είναι δύσκολο να αναληφθεί κανείς ότι το οικονομικό μπουκέτο που μόλις φάγαμε ήταν γιατί δεν παίξαμε καλή άμυνα, ανοιχτήκαμε πολύ, πέρα από τις δυνατότητες μας. Τα δικά μας έξοδα δεν καλύφθηκαν από στερήσεις των υπολοίπων, πολύ απλά γιατί και οι άλλοι-κορόιδα είναι ; -ξόδευαν και αυτοί. Που φτάσαμε ; Από τα δάνεια και τις κάρτες καταλήξαμε να είμαστε όλοι χρεωμένοι. Τι μας μένει; Να βάλουμε υποθήκη τη γη και να πάρουμε ένα ακόμα δάνειο, αυτή τη φορά από τα allien με το χαμηλότερο επιτόκιο, μπας και σωθούμε. Έλεος πια.. Δεν αργεί η μέρα που θα σκοτωνόμαστε μεταξύ μας για μια πρέζα οξυγόνου… Προφητεία; Μάλλον συμπέρασμα..

Νοέμβρης 2005,Γαλλια
Σαν κεραυνός εν αιθρία έπεσε στην γαλλική επικράτεια η είδηση των αναταραχών όμοιων με εκείνων, σε (πεμπτ)ουσία, της γαλλικής επανάστασης. Οι παραγκωνισμένοι και στα όρια εξαθλίωσης μετανάστες από τις αποικίες εξεγείρονται και δημιουργούν επεισόδια σε όλη σχεδόν την χωρά. Αφορμή: μερικές ασήμαντες αψιμαχίες μεταξύ μεταναστών και οργάνων της τάξης… Αίτια: η πλήρης αδιαφορία του κράτους για τα γκέτο και τους κατοίκους τους και η αφαίρεση ουσιαστικά του δικαιώματος των μεταναστών για ένταξη τους στην γαλλική κοινωνία..

Δεκέμβρης 2008,Ελλαδα
Το Σάββατο της 6ης Δεκεμβρίου στα Εξάρχεια της Αττικής, αστυνομικός πυροβολεί, ύστερα από φραστικό επεισόδιο και πιθανή προς το μέρος του επίθεση, προς κατεύθυνση στην οποία βρίσκονταν ανήλικοι, με αποτέλεσμα ένας από αυτούς να τραυματιστεί θανάσιμα. Εν ριπή οφθαλμού, ολόκληρη η χωρά περνά σε κατάσταση αναρχίας, με αναταραχές να ξεσπούν στο σύνολο των μεγάλων πόλεων κάθε νομού. Πορείες, εκδηλώσεις διαμαρτυρίας, ξύλο και δακρυγόνα, εκατοντάδες σπασμένα και λεηλατημένα καταστήματα σε κάθε πόλη, κατεστραμμένες τράπεζες και ένα καμένο δέντρο στο Σύνταγμα συνθέτουν το Χριστουγεννιάτικο σκηνικό στην Ελλάδα. Και πάλι αφορμή στάθηκε ένα γεγονός άκαιρο που συνέβη υπό αδιευκρίνιστες, ολοκληρωτικά, συνθήκες… Δεν αμφιβάλλω όμως επίδενα ότι τα πολύκροτα επεισόδια των ήμερων απλά έψαχναν μια σπιθαμή ανάφλεξη για να πάρουν εμπρός. Τι φταίει όμως και φτάσαμε ως άδω; Γιατί στην Ελλάδα πρώτα;

Η ελληνική κρατική μηχανή, με τα υπέρ και τα κατά της, δυστυχώς δεν μπόρεσε να μετουσιώσει σε σταθερότητα το γεγονός ότι κατέχει την 23η θέση στην παγκόσμια οικονομία, γεγονός διόλου αμελητέο για τα δεδομένα της χωράς. Αντίθετα, και εξαιτίας εξαιρετικών λάθος χειρισμών και αδηφάγου πλουτισμού, τα όποια φράγκα χάθηκαν, με αποτέλεσμα να μείνει μια χωρά με '' βασικό'' μισθό κοντά στα 800 ευρώ. Τούτο, σε συνάρτηση με τα "ικανοποιητικά" ποσοστά ανεργίας οδήγησε σε μια κατάσταση μειωμένου budget για κάθε Έλληνα πολίτη. Χρήματα δεν υπήρχαν, δουλεία δεν υπήρχε, σκάνδαλα παντού, ελλείψεις στην παιδεία, ξεμπουρδελεμενα πανεπιστήμια, παραπαιδεία και παρακράτος, όλα διογκωμένα, σαν να μην έφταναν οι πραγματικές τους διαστάσεις, από τα ΜΜΕ, μια θάλασσα από προβλήματα έφεραν τον κόσμο στο στους δρόμους και τους κουκουλοφόρους στα γνώριμα λημέρια τους.

Η οικονομική κρίση μαστίζει πλέον τον πολιτισμό. Αργά ή γρήγορα, θα υπάρξουν απώλειες ποικίλλων μορφών. Ακόμα δεν διαφαίνεται αν θα καταφέρει πλήρως να ανακάμψει η διεθνής οικονομία. Βut, this is just the tip of the iceberg. Τα γεγονότα στην Γάλλια και την Ελλάδα δείχνουν ποσοστά δυσανασχετεί ο λαός με τους διεφθαρμένους διοικούντες. Όσο και αν αργήσουν, κάποια στιγμή παρόμοιες αναταραχές θα υπάρξουν και αλλού, απλούστατα γιατί δεν μπορεί να υπάρξει αρμονική ζήση με δεδομένα σαν και τα σημερινά. Ίσως αποφευχθούν αν πάψου να εκλέγονται κυβερνήσεις με ποσοστά προσέλευσης κάτω από 70%. Με κάτω από 70% σημαίνει ότι όλοι είστε για τα πανηγύρια και ότι ψηφίζουν 25% γαλάζια παιδια,25% πρασινοφρουροι,8% σταλινικοι,7% κορμοράνοι, 5% του Λαός και οι οικολόγοι. Ε, έτσι δεν κάνουμε χωριό που λέει και ο Μακρυγιάννης. Ξέρω ότι είναι δύσκολο να κόψουμε τα ρουσφέτια και τα κονέ μας. Είναι στο Α μας. Ας τα κρατήσουμε για κάνα μπουκαλάκι στον Τη. Η μονή λύση που μας μένει είναι η εφαρμοσμένη αξιοκρατία, κοινώς λησμονούμε και λίγο την πάρτη μας για το κοινό όφελος. Ο διεθνής αναβρασμός θα βρει μια στο τέλος του μια διαφορετική εικόνα από την σημερινή. Το θέμα είναι αν θα είναι κάτι καλύτερο από αυτό που σήμερα βιώνουμε. Και αυτό είναι κάτι που εμείς οι ίδιοι μπορούμε να προσδιορίσουμε..

Mayhem

I decided to write this article-essay-delirium to share my thoughts on the situation that has risen(and by now has been defused) in several cities of Greece. You wouldn't actually call this inspiration...I call it enchantment. I stand enchanted before a moral crisis that seems to be expressed via violence and chaos. I would find it understandable that the cradle of all these actions is the death of our fellow citizen Alexandros Grigoropoulos on the hands of a police officer who is by definition meant to protect every person who befalls in the category of citizens, especially if the fact that he was just a kid was taken into account,. Suspicious by nature, I seriously doubt that the people throwing rocks and handmade bombs share my compassion for the victim's family and my sincere hope that he may rest in peace. So the question remains. Why are those people possessed by Neronic obsessions, willing to burn the city to the ground? Are the driven by the stored anger of a dysfunctional, on all levels, society that just could not take this final blow? And if that is true have we reached the point of hitting bottom, that boiling point which precedes all historical revolutions or is there still more to come and undermine our political, national, moral, economical and so on status? Or, quite in the contrary, are the burned buildings and vehicles the results of mere vandalism, the expression of instinctive human violence- which can actually have deeper causes- that just have to rise in the surface every now and then, in order to be defused? Judging myself as insufficient of answering what seems to me fundamental, I could but use a worn out cliché. Things are rarely black and white. Mostly they are shades of grey and between those shades, one must seek the truth. Undoubtedly, there are those people who under the mask of politics, sports, religion and pretty much any popular human activity satisfy their unquenchable need of invoking chaos and simply breaking stuff. I feel deprived of any right, however, to assume that there are no spirits in this country, that appalled by what can only be described as unthinkable-that being the murder (and by no means manslaughter) of 15 year old boy by some power drunk law enforcer-, feel that the die is cast. That this death is the sign of a rotten and not rotting system and that the means are right for taking. And if that’s the case then we can hope for change.

But who am I to tell? I am a kid as well, a littler older than Alexandros Grigoropoulos, but still a kid. And If I know something is that I can find comfort in the thought that no blood is spilled in vain and that everything happens for a reason. The comfort and solace that his family can never find in betterment.